Journal of Philosophical Investigations (Jul 2020)
در آمدی پدیدارشناختی بربحران کووید۱۹ با تاکید بر موقعیت های مرزی
Abstract
این نوشته تلاش کرده است وجوهی از پدیدار کرونا که در دام مستوری افتاده‌اند را مورد مطالعه قرار دهد و به آنها مجال دهد تا خود را بنمایانند. در چنین جهتی، مقاله بحث کوتاهی عرضه کرده است درباره ابعاد وضعیت بحرانی ناشی از بیماری‌های همه‌گیر با تاکید بر کرونا و نشان داده است که بحران مذکور سبب شده است که بحران‌های ناشی از کنش انسانی از پستوی خود خارج شوند و انسان را مجبور سازند تا وضعیت بحرانی خود را دریابد و درگیر آن شود. مقاله بحث کرده است که پاندمی کووید ۱۹، شش سطح بحران رابطه انسان با خود، با فرهنگ ملی، با طبیعت، با دیگری، با خدا، و با علم را از پستو درآورده است و انسان را مجبور کرده است که در خود و در رابطه خود با غیر خود توقف کند. گرچه پدیدارشناسی پاندومی کووید ۱۹ زمانی به سرانجامی می‌رسد که سطوح شش‌گانه بحران مذکور به ترتیب از طریق وام‌گیری مفاهیم فلسفی«موقعیت‌های مرزی»، «نزاع برای ارج‌شناسی»، «گشتل»، «دیگری»، «نام خدا» و «بحران علم» مورد مطالعه قرار گیرند، مقاله به دلایل روش‌شناختی ترجیح داده است، درآمد آن را برگزار کند و به کمک واضع اصطلاح موقعیت‌های مرزی، کارل یاسپرس، منحصرا بر سطح نخست بحران توقف کند و به ایضاح آن بپردازد. مقاله بدین ترتیب با برشمردن دو خصلت اصلی موقعیت‌های مرزی یعنی تعارض و شکست، و چهار موقعیت مشخص مرزی یعنی رنج، جدال، گناه و مرگ تلاش کرده است شرحی از بحران‌های ناشی از کرونا فراهم آورد و نشان دهد که بحران مذکور، نقش‌های موقعیت‌های کلی و موقعیت‌های مرزی را جا به جا کرده است. اگر موقعیت‌های مرزی در شرایط عادی حاشیه‌ای بر متن موقعیت‌های کلی بوده است، در شرایط کرونایی جاری این موقعیت‌های کلی مبتنی بر آگاهی است که حاشیه‌ای بر متن درگیری‌های وجودی در موقعیت‌های مرزی شده است و چون چنین است ضرورت دارد که نحوه مواجهه با آن از سطح اگزیستانسیل به سطح اگزیستانسیال و از خاستگاهی ناشی از اگزیستانس آدمی به موقعیت‌های کلی رودرروی دازاین تغییر جهت دهد.
Keywords
