مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Dec 2016)
بررسي مقایسه‌ای تأثير پروفيلاكتيك تزریق سولفات منيزيم و تركيب ميدازولام- كتامين بر لرز حين بي‌حسي نخاعی
Abstract
مقدمه: لرز بعد از بی‌حسی نخاعی، عارضه‌ی ناخوشایندی است که باعث ناراحتی بیمار و تداخل در دستگاه‌های پایش و مراقبت می‌شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تأثیر تزریق سولفات منیزیم و ترکیب میدازولام کتامین بر پیش‌گیری از لرز در بی‌حسی نخاعی بود. روش‌ها: در این مطالعه‌ی دو سو کور تصادفی، 90 بیمار با American Society of Anesthesiologists (ASA) درجه‌ی I و II، تحت عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی با بی‌حسی نخاعی با استفاده از بوپیواکائین انتخاب شدند و به طور تصادفی در یکی از سه گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. گروه میدازولام- کتامین، كتامين به ميزان 25/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم و ميدازولام به ميزان 5/37 میکروگرم بر کیلوگرم دریافت کردند. گروه منیزیم سولفات، به میزان 80 میلی‌گرم بر کیلوگرم منيزيم سولفات در عرض 30 دقيقه و سپس تزریق با سرعت 2 گرم در ساعت دریافت کردند. گروه شاهد، هیچ داروی پروفیلاکتیک دریافت نکردند. فراوانی و شدت لرز هر 10 دقیقه تا زمان خروج از ریکاوری ارزیابی و ثبت شد. یافته‌ها: میزان فراوانی و شدت لرز در گروه شاهد به طور معنی‌داری بیشتر از گروه میدازولام- کتامین (001/0 = P) و گروه منیزیم سولفات (001/0 = P) بود، اما اختلاف بین دو گروه میدازولام- کتامین و منیزیم سولفات معنی‌دار نبود (232/0 = P، 248/0 = P). دز مصرفی پتدین در گروه شاهد نسبت به گروه‌های میدازولام- کتامین و منیزیم سولفات بیشتر و اختلاف آن معنی‌دار بود (001/0 > P)؛ در حالی که بین دو گروه میدازولام- کتامین و منیزیم سولفات، تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (999/0 < P). نتیجه‌گیری: تأثیر تجویز منیزیم سولفات و ترکیب میدازولام- کتامین بر جلوگیری از لرز قبل و حین عمل تحت بی‌حسی نخاعی، تفاوت معنی‌داری نداشت.
