بررسی ارتباط نتایج حاصل از دو روش شمارش اعداد طی یک نفس و حداکثر شدت جریان بازدم در ارزیابی عملکرد ریوی بیماران دچار حمله حاد آسم مراجعه کننده به اورژانس

Abstract

مقدمه: آسم یک بیماری مزمن است که عمدتاً با خس خس، سرفه و تنگی نفس دورهای ناشی از واکنش بیش از حد راه هوایی و التهاب مشخص می شود. هدف از انجام این مطالعه تعیین ارتباط نتایج حاصل از دو روش شمارش اعداد طی یک نفس و حداکثر شدت جریان بازدم در ارزیابی عملکرد ریوی بیماران دچار حمله حاد آسم مراجعه کننده به اورژانس، می باشد. روش کار: در این مطالعه مقطعی روی33 بیمار با شکایت حمله حاد آسم قبل و بعد از درمان اولیه، پیک فلومتری و سپس SBC (Single Breath Counting) انجام گردید. چک لیستی شامل سن، جنس، تعداد تنفس، اشباع اکسیژن خون، شدت حمله آسم ، SBC و PEFR (Peak Expiratory Flow Rate) قبل و بعد از درمان تکمیل شد. آنالیز آماری جهت بررسی ارتباط بین داده ها توسط SPSS v.26 انجام گردید. نتایج: 33 بیمار شامل13 خانم و20 آقا با میانگین سنی 58/10±39/32 بررسی شدند. در آنالیز آماری ارتباط خطی معنی دار مستقیم قوی بین مقادیر SBC و PEFR قبل و بعد از درمان، درصد تغییرات اشباع اکسیژن و بین درصد تغییرات SBC با PEFR دیده شد.( به ترتیب r=0.932 و r=0.915وr=0.892) و ارتباط خطی معنی دار معکوس بین PEFR و SBCبا شدت آسم دیده شد (P0.05 ). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه می‌توانند نشان دهنده کفایت SBC جهت جایگزینی PEFR در بررسی عملکرد ریوی بیماران بزرگسال مراجعه کننده به اورژانس با حمله آسم باشند.

Keywords

• آسم
• شمارش اعداد طی یک نفس
• حداکثر شدت جریان بازدم