Baspārish (Aug 2017)
مروری بر رهایش دارو از نانوالیاف برپایه آمیخته‌ها‌ی پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر سنتزی
Abstract
استعمال دارو با روش‌های معمول (گوارشی و غیرگوارشی)، باعث افزایش غلظت دارو در بدن می‌شود. با کاهش مقدار دارو پس از گذشت چند ساعت، بیمار مجبور می‌شود تا دوباره دارو مصرف کند و این چرخه ادامه می‌یابد. با پیشرفت علم و فناوری در حوزه نانو، سامانه‌های دارورسانی کنترل‌شده جایگزین روش‌های معمول مصرف دارو شده‌اند. این سامانه‌ها بهبود درخور توجهی را در زمینه درمان بیماری‌ها ایجاد کرده‌اند. سامانه‌های مزبور برای رهایش کنترل شده، نیازمند بستر پلیمری زیست‌تخریب‌پذیر و زیست‌سازگار در درون بدن هستند. پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر به دو دسته کلی طبیعی و سنتزی تقسیم‌بندی می‌شوند که هر یک ویژگی‌های خاص خود را دارند. با توجه به اینکه هر پلیمر دارای معایب و مزایایی است، استفاده از آمیخته پلیمری مهندسی شده برای تولید نانوالیاف با دارورسانی کنترل شده مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله مروری، اثر آمیخته پلیمرهای زیست‌تخریب‌پذیر سنتزی در دارورسانی نانوالیاف بررسی شده است.
Keywords
