Konjenital İdyopatik Talipes Ekinovarus Artmış Gelişimsel Kalça Displazisi Sıklığı İçin Risk Faktörü müdür?

Abstract

Amaç: Gelişimsel kalça displazisi GKD ve idyopatik talipes ekinovarus PEV en sık görülen çocukluk çağı ortopedik deformitelerindendir. Bu çalışmanın temel amacı ülkemizde PEV deformitesi nedeniyle tedavi edilen pediatrik hasta grubunda GKD sıklığını ve PEV deformitesinin GKD sıklığı açısından bir risk faktörü olup olmadığını araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Konjenital idiopatik pes ekinovarus tanısı ile Ponseti metodu uygulanarak tedavi edilmiş 113 çocuk Grup 1 ve ulusal rutin GKD tarama programı kapsamında kalça ultrasonografisi uygulanmış fakat PEV deformitesi olmayan 129 sağlıklı çocuk Grup 2 çalışmaya dahil edildi. Çocukların ultrasonografi esnasında ortalama yaşı Grup 1’de 3.8 hafta ve Grup 2’de 4.6 hafta olarak saptandı. Grup 1’de 65 kız ve 48 erkek, Grup 2’de 69 kız ve 60 erkek vardı. Her iki grupta Graf sınıflamasına göre GKD sıklığı mukayeseli olarak değerlendirildi.Bulgular: Ultrasonografi uygulanan toplam 484 kalçanın 20 tanesinde %4.1 GKD görüldü. Grup 1’de 10 çocuk %8.8 ve Grup 2’de 6 çocuğa %4.6 GKD tanısı kondu. Grup 1’deki 13 kalçanın 4 tanesi Tip 2A, 1 tanesi Tip 2B, 4 tanesi Tip 3 ve 4 tanesi Tip 4 olarak sınıflandırıldı. Grup 2’de ise 6 kalçada Tip 2A ve 1 kalçada Tip 3 displazi saptandı. Graf sınıflamasına göre GKD teşhisi konmuş kalçalar içinde Tip 3 veya Tip 4 displazi oranı ve aynı zamanda bilateral GKD oranı PEV grubunda anlamlı olarak daha yüksekti.Sonuç: Gruplar arasında displazik kalça sıklığı bakımından anlamlı farklılık gözlemlenmemiş olmasına rağmen, GKD teşhisi konmuş kalçalar içinde Tip 3 veya Tip 4 displazi oranı ve aynı zamanda bilateral GKD oranı PEV grubunda anlamlı olarak daha yüksekti

Keywords

• gelişimsel kalça displazisi
• telipes ekinovarus
• prevalans
• developmental dysplasia of the hip
• talipes equinovarus
• prevelance