آمیزه‌‌های سیاستی برای علم، فناوری و نوآوری

Abstract

پیچیدگی مسائل در نظام نوآوری از یک سو و افزایش تنوع ابزارهای سیاستی از سوی دیگر، موجب شده که تمرکز سیاست‌گذاران از یافتن بهترین ابزارهای سیاستی به توسعه سبدی از ابزارها که در کنار یکدیگر و در ترکیب با هم بیشترین تأثیر مثبت ممکن بر هدف سیاستی را داشته باشند تغییر کند. این تغییر تمرکز ذیل مفهوم «آمیزه سیاستی» مطرح شده است. مفهومی که به تأثیرات متقابل و وابستگی بین ابزارهای سیاستی مختلفی که میزان تحقق اهداف سیاستی را تحت تأثیر قرار می‌دهند اشاره دارد. طراحی آمیزه سیاستی باید به گونه‌ای باشد که حداکثر هم‌افزایی و حداقل تأثیرات متناقض بالقوه بین ابزارهای سیاستی به منظور بیشینه‌سازی اثربخشی آمیزه رعایت شود. استخراج دقیق تأثیرات متقابل ابزارهای سیاستی در عمل به پیاده‌سازی آمیزه و انجام ارزیابی‌های حین و پس از اجرا وابسته است. به همین دلیل طراحی آمیزه‌ها فرآیندی پویا و وابسته به بازخوردهای حاصل از اجرای آنهاست. این مهم در کنار تعدد گزینه‌های موجود، لزوم استفاده از رویکردهای نظام‌مند برای طراحی آمیزه‌های سیاستی را آشکار می‌‌سازد.

Keywords

• آمیزه سیاستی
• تأثیرات متقابل
• طراحی
• ارزیابی
• سازگاری