توسعه فضاهای پیراشهری (Nov 2022)
آسیب‌شناسی زیست پذیری شهری در حریم شهر تهران
Abstract
امروزه یکی از چالش‌های پیش روی مدیریت شهری در حریم شهر تهران، رشد شتابان سکونتگاه‌های پیرامونی و گستردگی فضایی-کالبدی در این محدوده‌هاست؛ به‌طوری‌که نوعی ناپایداری و پیچیدگی عملکردی را در این پهنه‌ها پدید آورده که تداوم این روند بر کیفیت زیست‌پذیری شهری در حریم تأثیرگذار است. بنابراین مدیران و برنامه ریزان شهری می‌توانند با آسیب‌شناسی زیست‌پذیری حریم کلانشهر تهران راهبردی جهت حفظ و صیانت از آن را ارائه نمایند. هدف از این مقاله آسیب‌شناسی زیست‌پذیری شهری در حریم کلانشهر تهران است. روش آن توصیفی -تحلیلی و از نوع کاربردی می‌باشد. برای تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها از معادلات ساختاری PLS استفاده شد. در این پژوهش از 5 مؤلفه و 46 شاخص استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که کلیه شاخص‌ها با یکدیگر رابطه معناداری دارند. همچنین شاخصهای اجتماعی – فرهنگی، خدماتی – زیربنایی و محیطی – اکولوژیکی دارای بیشترین اثرات کل و شاخصهای اقتصادی و مدیریتی دارای کمترین اثرات کل در آسیب‌شناسی زیست‌پذیری حریم کلانشهر تهران را در برمی‌گیرند. همچنین شاخصهای خدماتی – زیربنایی اجتماعی – فرهنگی و مدیریتی دارای بیشترین عملکرد سازه و شاخصهای اقتصادی و محیطی – اکولوژیکی دارای کمترین عملکرد سازه در آسیب‌شناسی زیست‌پذیری حریم کلانشهر تهران را دارا میباشند.
