بررسی تغییرات دمای ایران در اثر تغییر اقلیم

Abstract

در این پژوهش اثر تغییر اقلیم بر دمای آینده (2040-2021) در ایران بررسی شده است. به این منظور نتایج سه مدل گردش عمومی (GCM) به نام ­های GFDL-ESM2M، HadGEM2-ES و IPSL-CM5A-LR و برای دو سناریو انتشار گازهای گلخانه ­ای RCP2.6 و RCP8.5 تحلیل شد. برای ریزمقیاس ­نمایی و تصحیح سوگیری از مدل CCT و داده­های دمای کمینه روزانه و دمای بیشینه روزانه (2019-1986) استفاده شد. کاهش دما در میانگین وزن‌دار سالانه هیچ‌کدام از سناریوهای بررسی شده، رخ نداده است. بیش‌ترین افزایش میانگین وزن‌دار سالانه دما برابر 1/3 درجه سانتی‌گراد و بیش‌ترین افزایش دمای فصلی مربوط به تابستان (5/8 درجه سانتی‌گراد) مربوط به سناریو RCP8.5 در مدل HadGEM2-ES است. همین‌طور، بیشینه کاهش دما در فصل زمستان (2/1 درجه سانتی‌گراد) تحت شرایط سناریو RCP2.6 و مدل GFDL-ESM2M رخ داده است. با توجه به اقلیم ایران که اغلب مناطق آن خشک است، در پی این افزایش دما حتی در شرایط خوش‌بینانه (RCP2.6)، کشور نیازمند برنامه مدیریت جامع منابع آب و دید بلندمدت مدیران و مسئولان ذیربط می ­باشد. افزایش دما موجب چالش­ هایی از جمله مسائل کشاورزی، امنیت غذایی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، بین ­الملل و ... می‌شود.

Keywords

• ایران
• rcp8.5
• rcp2.6
• gcm