تخمین پتانسیل سقف های ساختمانی جهت استفاده ی سیستم های فتوولتائیک در مناطق شهری و توسعه ی آن در سیستم های اطلاعات جغرافیایی مبتنی بر وب - مطالعه موردی: منطقه 4 اهواز

Abstract

امروزهانرژی­هاینوبهرغمناشناختهماندن،بهسرعتدرحالگسترشونفوذهستندوغفلتازآنها،غیرقابلجبرانخواهدبود. خورشیدبه عنوانبزرگ­ترینمنبعانرژیجهانبهشمارمی­‌رودکهبه گونه‌­هایمختلفامکانبهره‌گیریازآنوجوددارد. در این مطالعه مدلسازی میزان دریافت تابش خورشید بر اساس موقعیت جغرافیایی و با بهره‌گیری از رویکردهای نوین مطالعاتی انجام شد. به منظور اولویت‌بندی منطقه مورد مطالعه، به لحاظ پتانسیل توسعه سیستم‌های فتوولتاییک، سه دسته معیار براساس نظرات کارشناسی تعیین گردید. این معیارها شامل معیارهای ساختمانی تراکم، معیارهای فنی و معیارهای محیطی می‌باشند. مدلسازی سیستم استنتاج فازی برای اولویت­‌بندی منطقه انجام شد.نتایج حاصل از سیستم استنتاج فازی نشان می‌دهد که 10 کیلومتر مربع از مساحت کل منطقه دارای اولویت توسعه متوسط و 7/0 کیلومتر مربع به اولویت توسعه خیلی زیاد اختصاص دارد که به ترتیب بیشترین و کمترین میزان را تشکیل می­‌دهند. با توجه به عدم وجود آگاهی عمومی از ارزش انرژی تجدیدپذیر خورشید در مناطق شهری، طراحی و تهیه یک سامانه مکانی تحت وب ضمن ایفای نقش در افزایش سطح آگاهی‌های عمومی، قابلیت استفاده به عنوان یک سیستم پشتیبان تصمیم‌گیری به منظور ارزیابی امکان سنجی توسعه سیستم‌های تبدیل انرژی خورشیدی را فراهم می‌آورد. برای این منظور سامانه Web GIS انرژی خورشیدی منطقه با استفاده از نرم­افزارهای متن باز طراحی و انجام شد. پژوهش حاضر ضمن تأکید بر موفقیت‌آمیز بودن بهره­گیری از فناوری Web GIS در حوزه انرژی تجدیدپذیر خورشید، استفاده از این فناوری را به عنوان راهکاری نوین و کارآمد جهت مدیریت مؤثر و برنامه‌ریزی در این زمینه مورد تأکید قرار می‌دهد.

Keywords

• انرژی تجدیدپذیر
• سیستم اطلاعات جغرافیایی
• استنتاج فازی
• سیستم اطلاعات مکانی تحت وب