برآورد نسبت بهینه پوشش ریسک کالاهای انرژی

Abstract

نوسانات قیمت از مهمترین ویژگی‌های بازار انرژی بوده که منجر به ایجاد ریسک قیمتی و بی‌ثباتی اقتصادی می‌گردد. این ریسک باید به کمک ابزار مشتقه مناسب پوشش داده شود. استراتژی بهینه پوشش ریسک از طریق تخمین نسبت پوشش ریسک مشخص می‌گردد. بنابراین، هدف پژوهش حاضر محاسبه نسبت بهینه پوشش ریسک کالاهای انرژی به روش حداقل واریانس و با استفاده از روش‌های اقتصادسنجی می‌باشد. سپس، کارایی نتایج مدل‌های مورد مطالعه با یکدیگر مقایسه شده است. در راستای رسیدن به هدف، از سری زمانی هفتگی قیمت‌های آنی و قراردادهای آتی نفت خام و گاز طبیعی در طی دوره پنج‌ساله 2018-2013 استفاده شده است. نرخ‌های پوششی به وسیله مدل‌های ایستا (روش‌های حداقل مربعات معمولی و مدل خودرگرسیون برداری) و پویا (مدل‌های ناهمسانی شرطی اتورگرسیو و کاپولا) برآورد شده‌اند. از مقایسه کارایی مدل‌های مختلف می‌توان نتیجه گرفت که مدل‌های کاپولا کاراترین روش برای پوشش ریسک می‌باشند.

Keywords

• پوشش ریسک
• قرارداد آتی
• حداقل واریانس
• کاپولا