Journal of Mashhad Dental School (Sep 2015)
رویکرد محافظه کارانه جهت درمان دندانهای پرمولر دوم رویش نیافته : گزارش مورد
Abstract
مقدمه: نهفتگی دندانهای پرمولر دوم، یک مشکل دندانپزشکی نسبتاً شایع می باشد. درمان به موقع و مناسب این دندانها جهت پیشگیری از ریسک مشکلات احتمالی نظیر اثر بر ساختمانهای مجاور و نیز احتمال ایجاد پاتولوژی، حائز اهمیت است. درمان این دندانها شامل درمانهای محافظهکارانه یا مداخلات ارتودنسی و یا جراحی می باشد. گزارشات اندکی از درمان دندانهای نهفته یا رویش نیافته پرمولر دوم در دسترس است. گزارش مورد: بیمار دختری دوازده ساله با چهار دندان پرمولر دوم رویش نیافته بود. در بررسی رادیوگرافی، دندان پرمولر دوم سمت راست ماگزیلا در جهت افقی باکولینگوالی و دندانهای پرمولر دوم مندیبل در جهت دیستوانگولار قرار داشت. دندانهای مولر دوم شیری کشیده شدند و فضانگهدار در هر دو فک گذاشته شد. هشت ماه بعد دندانهای پرمولر دوم ماگزیلا و پرمولر دوم سمت راست مندیبل به صورت خود به خود رویش یافتند. در ویزیتهای بعدی با توجه به بدتر شدن جهت رویشی دندان پرمولر دوم سمت چپ مندیبل، حجم استخوان پوشاننده تاج دندان و عدم رضایت بیمار و والدینش برای اکسپوژر جراحی و درمان ارتودنسی، دندان مربوطه خارج گردید. نتیجه گیری: رویکرد محافظهکارانه باید به عنوان یک گزینه درمانی غیرتهاجمی قبل از طرحریزی درمانهای جراحی یا ارتودنسی جهت درمان دندانهای پرمولر دوم نهفته در نظر گرفته شود. البته در طرحریزی درمان، در نظر گرفتن فاکتورهایی نظیر اختلالات تکاملی سایر دندانهای دائمی، بهداشت دهان و میزان همکاری بیمار نیز ضروری است.
