بررسی رابطه جهت‌گیری مذهبی و التزام عملی به اعتقادات اسلامی، با سلامت روان دانشجویان

Abstract

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه جهت‌گیری مذهبی و التزام عملی به اعتقادات اسلامی با سلامت روان دانشجویان انجام شده است. طرح تحقیق از انواع تحقیقات کمّی و از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش، دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز و نمونه 340 نفر از دانشجویان بوده که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب گردیدند. ابزارهای پژوهش، سلامت روانی 28سؤالی، التزام عملی به اعتقادات اسلامی و جهت‌گیری مذهبی بوده است. در ابزار سلامت روانی هرچه فرد نمره کمتری به دست آورد نشان‌دهنده سلامتی بیشتر اوست. جهت انجام تحلیل‌های آماری از روش‌های همبستگی و رگرسیون گام‌به‌گام استفاده شد. نتایج نشان داد که میان جهت‌گیری درونی با سلامت روان رابطه منفی و معناداری (44/0- =r و 001/0=p) وجود دارد. میان جهت‌گیری بیرونی اجتماعی با سلامت روان رابطه منفی و معناداری (40/0- =r و 001/0=p) وجود دارد. میان جهت‌گیری بیرونی فردی با سلامت روان رابطه منفی و معناداری (37/0- =r و 001/0=p) وجود دارد. میان التزام عملی به اعتقادات اسلامی با سلامت روان رابطه منفی و معناداری (50/0- =r و 001/0=p) وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که التزام عملی به اعتقادات اسلامی و جهت‌گیری درونی 26/0 از واریانس مشترک سلامت روانی را پیش‌بینی نموده‌اند و این تبیین در سطح 001/0 معنادار بوده است.

Keywords

• جهت‌گیری مذهبی
• التزام عملی به اعتقادات اسلامی
• سلامت روان