بررسی رابطه بین نقدینگی تجهیز منابع وجوه و خطر‌پذیری درصنعت بانکداری ایران: شواهدی از بانک‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران

Abstract

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه بین نقدینگی، تجهیز منابع وجوه و خطرپذیری در صنعت بانکداری ایران می‌باشد. جامعه‌ی آماری مورد مطالعه،‌ شامل بانک‌های پذیرفته‌شده در بورس تهران و قلمرو زمانی تحقیق از سال 1389 تا سال 1398 است. روش پژوهش حاضر توصیفی- پیمایشی بوده که برای انجام فرضیه‌های پژوهش از روش تجزیه ‌و تحلیل همبستگی و رگرسیون چند متغیره و نرم‌افزار اقتصادسنجی ایویوز استفاده شده است. به‌طور کلی، نتایج آزمون مدل رگرسیونی اول نشان داد که به‌غیر از متغیرهای نسبت وام، نسبت حقوق صاحبان سهام و نسبت سپرده به کل دارایی، سایر متغیرهای مستقل مدل بر قدرت خلق نقدینگی تأثیر معناداری دارند. نتایج آزمون مدل رگرسیونی دوم نیز نشان داد که به‌غیر از متغیرهای نسبت سپرده به کل دارایی و حاشیه سود بانکی، سایر متغیرهای مستقل مدل بر نسبت دارایی موزون به خطر بانک تأثیر معناداری دارند. نتایج آزمون مدل رگرسیونی سوم نشان داد که به‌غیر از متغیرهای نسبت وام ، نسبت حقوق صاحبان سهام و نسبت سپرده به کل دارایی، سایر متغیرهای مستقل مدل بر خطر کلی بانک تأثیر معناداری دارند. نتایج آزمون مدل رگرسیونی چهارم پژوهش به‌دلیل عدم امکان بررسی و برآورد تجربی، با توجه به اینکه داده‌های گردآوری شده در دوره زمانی انتخاب شده وجود نداشت، نتایجی هم برای آن ارایه نشده است. نتایج آزمون مدل رگرسیونی پنجم نیز نشان داد که به‌غیر از متغیرهای نرخ رشد تولید ناخالص داخلی و عملیات بازار بین بانکی و نسبت سپرده به کل دارایی، سایر متغیرهای مستقل مدل بر انحراف معیار بازده سهام تأثیر معناداری دارند.

Keywords

• نقدینگی تجهیز منابع وجوه
• سپرده بانکی
• خطر‌پذیری
• سرمایه حایل
• اندازه بانک