بررسی اثربخشی آموزش‌های بالندگی حرفه ای در عملکرد شغلی بر اساس الگوی CIPP

Abstract

آموزش مداوم و توسعه حرفه ای عملکرد نیروی انسانی را ارتقا و پویایی سازمان را در پی خواهد داشت. تحقیق حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش­های بالندگی حرفه ای و عملکرد شغلی بر اساس الگوی سیپ انجام شده است. جامعه آماری تحقیق کلیه اعضای هیات علمی، مدیران و کارشناسان دانشگاه فرهنگیان استان زنجان به تعداد 143 نفر در سال تحصیلی 97-96 بود. بدین منظور تعداد 103 نفر به‌عنوان حجم نمونه به روش نمونه­گیری تصادفی انتخاب شدند. تحقیق حاضر از نظر شیوه گردآوری داده­ها توصیفی – همبستگی است. آزمودنی­ها به دو پرسش­نامه­ ارزشیابی اثربخشی استافل بیم (2007) و عملکرد شغلی واتسون (1995) پاسخ دادند. برای تحلیل داده­ها از روش حداقل مربعات جزئی آزمون مدل‌های اندازه‌گیری انعکاسی (آلفا کرونباخ، روایی واگرا و همگرا، بار عاملی)، مدل‌های ساختاری (ضرایب معناداری z / t-values و معیار R Squares یا R2) با استفاده از نرم افزار Smart-PLS و SPSS 24 استفاده شد. یافته­های پژوهش نشان داد آموزش بالندگی حرفه ای در چهار مؤلفه ارزشیابی زمینه، درون داد، فرایند و برون داد با ضریب مسیر 065/58 و ضریب تعیین 83/0 بر عملکرد شغلی اساتید و کارکنان دانشگاه فرهنگیان اثربخش است. رابطه اثربخشی آموزش بالندگی با عملکرد شغلی با بار عاملی، میانگین واریانس استخراجی و روایی همگرا بالای (4/0)، ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی بالای (7/0)، ضرایب معناداری z بالای (96/1)، با ضریب تعیین (R2) و نیکویی برازش (GoF) مناسب (605/0) مورد تأیید قرار گرفت.

Keywords

• اثربخشی
• آموزش بالندگی
• عملکرد شغلی
• دانشگاه فرهنگیان