آسیب‌شناسی ارتقای حسابرسی داخلی در بخش عمومی: رهیافت داده‌بنیاد و رتبه‌بندی

Abstract

پژوهش حاضر در صدد آسیب شناسی حسابرسی داخلی در بخش عمومی ایران و رتبه‌بندی آسیب‌ها می‌باشد. از هر دو روش میدانی و کتابخانه ای در دو مرحله کیفی و کمی استفاده شد. در مرحله کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختار یافته با خبرگان سعی گردید نقاط ضعف مبانی نظری موجود پوشش داده شود و آسیب‌های شناسایی شده به مرحله اقناع برسند. با استفاده از رویکرد داده بنیاد، آسیب‌های شناسایی شده در مقوله‌های محوری، شرایط علّی، شرایط زمینه‌ای، راهبردها، شرایط مداخله‌ای و پیامدهای مدل پژوهش، تعیین و در مرحله کمی، با استفاده از آزمون‌های ناپارامتریک تأثیر آسیب‌ها بر عملکرد بررسی شد و با استفاده از آزمون فریدمن، عوامل شناسایی شده رتبه‌بندی شد. جامعه آماری حسابرسان داخلی شاغل و یا خبرگانی است که در ارتباط با این فعالیت بوده اند. با توجه به حجم نامعین جامعه آماری از فرمول کوکران حجم نمونه 384 نفر تعیین و 350 پرسشنامه توزیع شد. پرسشنامه پژوهش با طیف لیکرت 5 تایی طراحی شد. نتایج رویکرد داده بنیاد، الگوی پژوهش را در 6 مقوله طبقه‌بندی نمود. نتایج نشان داد متغیرهای 1. رفتارهای سلیقه‌ای و گزینشی مدیران 2. نداشتن جایگاه مطلوب سازمانی 3. ضعیف قانون و عدم شفافیت در سطح جامعه از اولویت بیشتری به عنوان آسیب برخوردارند. همچنین، مشخص شد که 1. هزینه‌ جبهه‌گیری‌های سیاسی در کشور و 2. نوسانات اقتصادی از اهمیت کمتری از دیدگاه پاسخ‌دهندگان برخوردار بوده‌اند.

Keywords

• "آسیب شناسی"
• "حسابرسی داخلی"
• "داده بنیاد"
• "رتبه‌بندی"