شناسایی مؤلفه‌های مدارس هوشمند بر اساس رویکرد سازنده گرایی

Abstract

این پژوهش با هدف شناسایی مؤلفه‌های مدارس هوشمند بر اساس رویکرد سازنده گرایی انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات جزء پژوهش­های آمیخته (کمی و کیفی ) است. جامعه آماری در بخش کیفی شامل خبرگان دانشگاهی وصاحب نظران حوزه مدارس هوشمند و در بخش کمّی شامل کلیه معلمان و مدیران مدارس هوشمند در سال 1397 بود. حجم نمونه در بخش کیفی با اشباع نظری (30 نفر) و در بخش کمّی بر اساس فرمول کوکران 357 نفر برآورد شد. برای انتخاب نمونه در بخش کیفی از نمونه‌گیری هدفمند و در بخش کمّی از نمونه‌گیری تصادفی طبقه­ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده‌ها، در بخش کیفی، مصاحبه و در بخش کمّی، پرسشنامه محقق‌ساخته بر مبنای مقیاس 5 گزینه‌ای بود. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون‌های آلفای کرونباخ، ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وارﯾﺎﻧﺲ اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه (AVE)، ماتریس جذر AVE، کولموگروف‌اسمیرنف، تحلیل عاملی تاییدی و t تک‌نمونه‌ای استفاده شد. نتایج به دست آمده به شناسایی 5 مولفه و 44 شاخص منجر شد که 5 مؤلفه اثرگذار شامل برنامه درسی (پنهان و آشکار)، محیط مدرسه، معلم (عوامل فردی و شایستگی‌های حرفه‌ای)، مدیر مدرسه و کارکنان آموزشی و آموزش (دانش، مهارت و نگرش) تأثیر دارند. نتایج دیگر نشان داد که اولویت مؤلفه های شناسایی شده به ترتیب عبارت است از: برنامه درسی (پنهان و آشکار) (0.57)، محیط مدرسه (0.55)، معلم (عوامل فردی و شایستگی‌های حرفه‌ای) (0.44)، مدیر مدرسه و کارکنان آموزشی (0.33) وآموزش (دانش، مهارت و نگرش) (0.12). همچنین، درجه تناسب آن با اطمینان 95 درصداز نظر متخصصین مورد تایید قرارگرفت.

Keywords

• مدارس هوشمند
• سازنده‌گرایی
• آموزش