مقایسه میزان گیر سیستم‏های مختلف اتچمنت در اوردنچرهای متکی بر ایمپلنت

Abstract

مقدمه: با توجه به تعداد زیاد افراد بی‏دندان با ریج‏های بی‏دندانی تحلیل رفته و مشکلاتی که این افراد با پروتز‏های کامل دارند نیاز به پروتزهای دندانی با کارایی بیشتر مثلاً اوردنچرها کاملاً محسوس است. هدف از این مطالعه مقایسه گیر چند نوع سیستم مختلف اتچمنت شامل دو اتچمنت پیش ساخته و دو اتچمنت ریختگی است. مواد و روش‏ها: چهار گروه شش تایی از اتچمنت‏ها (Superflex ball, Locator, Castable ball on bar, Castable bar) انتخاب شدند. دو گروه ریختگی که الگوهای پلاستیکی داشتند طی عملیات ریختگی تبدیل به الگوی فلزی شدند. سپس یک فریم فلزی ساخته شد و تمام نمونه‏ها در دستگاه اینسترون تحت نیروی کششی 50 قرار گرفتند تا زمانی که فریم از کست جدا شد. نیروی به دست آمده توسط دستگاه ثبت شد. به منظور مقایسه مقدار نیروی کششی گروه‏های تحت مطالعه از آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد و مقایسه دو به دو گروه‏های تحت بررسی با استفاده از آزمون توکی انجام پذیرفت (05/0a=). یافته‏ ها: نتایج نشان داد که میزان گیرBall on bar ریختگی بیشتر از بقیه اتچمنت‏ها بود (N31/35). پس از آن Superflex ballقرار داشت (N33/33) و Locator (N90/20) و Castable bar (N74/14) هم به ترتیب در رده‏های بعدی قرار داشتند (001/0P

Keywords

• Attachment
• retention
• overdenture
• implant