مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Jan 2025)
تأثیر پیشگیرانهی غرغرهی لیدوکایین و رزماری بر گلودرد و خشونت صدای پس از لولهگذاری داخل تراشه تحت بیهوشی عمومی در بیماران کاندیدای اعمال جراحی
Abstract
مقاله پژوهشیمقدمه: گلودرد و خشونت صدا پس از عمل یک عارضهی شایع و ناخوشایند میباشد. گیاه رزماری و لیدوکایین موضعی به علت ترکیبات و اثرات ضد التهابیشان همواره مورد توجه محققان بیهوشی بودهاند.در این مطالعه به بررسی مقایسهای اثرات این دو ماده بر گلودرد و خشونت صدا پرداختهایم.روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، 90 بیمار کاندید اعمال جراحی که نیازمند بیهوشی عمومی با لولهگذاری داخل تراشه هستند، پس از تأیید کمیتهی اخلاق دانشگاه و اخذ رضایت آگاهانه از بیماران به صورت تصادفی، به 3 گروه 30 نفره (2 گروه مورد و 1 گروه شاهد) تقسیم شدند. پس از لولهگذاری کاف تا 30 سانتیمتر آب پر میشود. شدت درد بر اساس مقیاس (Visual Analog Scale) VAS و شدت خشونت صدا بر اساس معیار GRBAS، بلافاصله بعد از اکستوباسیون و در زمانهای هر 15 دقیقه در ریکاوری، هر 2 ساعت تا 6 ساعت بعد از عمل و در زمانهای 12 و 24 ساعت بعد از عمل اندازهگیری شد.یافتهها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که در تمامی زمانهای بررسی این مطالعه، ارتباط معنیداری بین کاهش شدت گلودرد در گروههای مختلف مطالعه وجود دارد. بررسی روند تغییرات میانگین شدت گلودرد نشان داد که این ارتباط معنیدار از دقیقه 30 (0/009 = P)، تا 24 ساعت بعد از عمل باقی میماند (0/001 > P). همچنین نتایج این مطالعه نشان داد، شدت خشونت صدا بین گروههای مطالعه در تمام زمانهای بررسی، به صورت معنیدار کاهش مییابد. بررسیها بر روی روند تغییرات، نشان داد که این ارتباط معنیدار از دقیقهی 30 (0/041 = P)، تا آخرین زمان اندازهگیری (24 ساعت بعد از عمل) پابرجا میماند (0/001 > P).نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه نشان داد که استفاده از لیدوکایین و رزماری، هم شدت گلودرد و هم شدت خشونت صدای پس از لولهگذاری را به صورت معنیدار از 30 دقیقه بعد عمل تا حداقل 24 ساعت بعد کاهش میدهند. همچنین میزان اثر لیدوکایین بر روی کاهش گلودرد و خشونت صدا از رزماری بیشتر بود.
Keywords