اثر تصویرسازی درونی و بیرونی بر افت گرم‌کردن مهارت‌های باز و بسته

Abstract

افت گرم‌کردن، کاهشی زودگذر در اجرا است که به‌دنبال یک دوره استراحت کوتاه به‌وجود می‌آید. جهت انجام پژوهش حاضر، 60 آزمودنی به‌صورت تصادفی در شش گروه تصویرسازی و نوع مهارت (شامل درونی ـ بسته، بیرونی ـ بسته، کنترل ـ بسته، درونی ـ باز، بیرونی ـ باز و کنترل ـ باز) قرار گرفتند و به‌مدت 15 دقیقه به اجرای تکلیف پرداختند و امتیاز10 اجرای پایانی آن‌ها ثبت شد. در زمان استراحت، گروه‌ها به تصویرسازی درونی یا بیرونی پرداختند و درادامه، پنج کوشش دیگر را انجام دادند. نتایج نشان می‌دهد که در هر دو مهارت باز و بسته، بین گروه‌های تصویرسازی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، در تصویرسازی بیرونی بین گروه‌های باز و بسته (در استراحت پنج دقیقه‌ای) تفاوت معناداری به‌ نفع گروه مهارت باز مشاهده می‌شود. براساس نتایج‌ می‌توان گفت که تصویرسازی، روش مناسبی برای کاهش افت گرم‌کردن بوده و پیشنهاد می‌شود که به‌ویژه برای مهارت‌های حرکتی باز از تصویرسازی بیرونی استفاده گردد.

Keywords

• افت گرم‌کردن
• تصویرسازی درونی
• تصویرسازی بیرونی
• مهارت باز
• مهارت بسته