Journal of Mashhad Dental School (Mar 2018)
بیان ایمونوهیستوشیمیایی مارکر CD44 در لیکن پلان، دیسپلازی اپیتلیالی و کارسینوم سلول سنگفرشی دهان
Abstract
مقدمه: یک گلیکوپروتئین غشایی در اتصالات سلولی است که در سطح سلولهای مختلفی یافت میشود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه میان در لیکن پلان اروزیو، دیسپلازی اپیتلیالی و کارسینوم سلول سنگفرشی دهان (OSCC) به منظور مقایسه بیان این مارکر در یک ضایعه با احتمال پیشبدخیمی، یک ضایعه پیشبدخیم و یک بدخیمی بود. مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، رنگآمیزی ایمونوهیستوشیمیایی در10 نمونه لیکن پلان اروزیو (بدون دیسپلازی)، 5 مورد دیسپلازی و 20 نمونه OSCC به روش استاندارد Envision انجام شد. سپس شدت و وسعت رنگپذیری CD44 و ضخامت اپیتلیوم رنگ گرفته، مورد مطالعه قرار گرفت. داده ها با استفاده از آزمون کروسکال-والیس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: 60% نمونههای OSCC رنگپذیری متوسط به صورت غشایی و سیتوپلاسمی داشتند و بیش از 3/2 اپیتلیوم، رنگ گرفته بود. در همه نمونههای لیکنپلان، رنگپذیری متوسط و شدید و بیشتر غشایی مشاهده شد.3/2 ضخامت اپیتلیوم در همه این نمونهها رنگ گرفت. رنگپذیری در موارد دیسپلازی اپیتلیالی با افزایش شدت دیسپلازی، کاهش پیدا کرد و از الگوی رنگپذیری غشایی، به سیتوپلاسمی و غشایی تغییر پیدا کرد. در 80% موارد دیسپلازی اپیتلیالی، 3/2 اپیتلیوم رنگ گرفته بود. با مقایسه میزان رنگپذیری و در نظر گرفتن وسعت و شدت رنگپذیری و همچنین ضخامت اپیتلیوم رنگ گرفته در لیکنپلان، دیسپلازی و SCC مشاهده شد که اختلاف معنیداری بین هیچ یک از گروهها وجود نداشت. (P-value>0.05) نتیجهگیری: بیان CD44 در لیکنپلان اروزیو، دیسپلازی و OSCC تفاوت آماری معنیداری نداشت و این پروتئین احتمالا نمیتواند مارکر مناسبی جهت تأیید پیشبدخیم بودن لیکن پلان اروزیو و یا پیشبینی تهاجم در ضایعات پیشبدخیم و OSCC باشد.
Keywords