بررسی مدل رابطه‌ی ساختارهای هدف کلاسی و بهزیستی روان‌شناختی در دانش‌آموزان، با میانجی‌گری متغیرهای خودکارآمدی و نیازهای روان‌شناختی

Abstract

این پژوهش با هدف مطالعه‌ی تأثیر ساختارهای هدف کلاسی بر بهزیستی روان‌شناختی دانش‌آموزان با توجه به نقش میانجی خودکارآمدی و نیازهای روان‌شناختی به اجرا در آمده است. در این مطالعه برای آزمایش مدل فرضی از روش همبستگی به شیوه‌ی تحلیل مسیر استفاده شد. 160 دانش‌آموز دوم متوسطه (77 دختر و 83 پسر) در سال تحصیلی 90-1389 به شیوه‌ی نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی دو مرحله‌ای از نواحی چهارگانه‌ی آموزش و پرورش شهر شیراز انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده مقیاس نیازهای اساسی روان‌شناختی (1985)، ساختارهای اهداف کلاسی (2003)، مقیاس خودکارآمدی عمومی (1982) و مقیاس رضایت از زندگی (2007) بودند. نتایج نشان داد اثر ساختار اهداف عملکردی از سوی داده‌های تجربی مورد تأیید قرار نمی‌گیرد، اما تأثیر ساختار اهداف تبحری بر بهزیستی از سوی داده‌های تجربی حمایت می‌شود. متغیر برون‌زاد اهداف تبحری از توان پیش‌بینی‌کنندگی معنی‌داری برای پیش‌بینی متغیرهای وابسته میانی خودکارآمدی و نیازهای روان‌شناختی برخوردار بودند؛ و این دو به نوبه‌ی خود پیش‌بینی‌کننده‌ی معنی‌داری برای متغیر نهایی بهزیستی روان‌شناختی بودند. این یافته در راستای اهمیت اهداف تبحری که بر یادگیری به منظور تسلط بر موضوع تأکید دارند به‌طور نظری و منطقی قابل فهم است.