کیفیت زندگی زناشویی و ویژگی‌های دموگرافیک مرتبط با آن در سالمندان شهر اصفهان

Abstract

مقاله پژوهشیمقدمه: با توجه به تأکید سازمان بهداشت جهانی به اهمیت کیفیت زندگی زناشویی در تمام طول زندگی فرد، هدف از مطالعه‌ی حاضر، بررسی کیفیت زندگی زناشویی و ویژگی‌های دموگرافیک پیش‌بینی‌کننده‌ی آن در سالمندان بود.روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع مقطعی است که با مشارکت 200 نفر از سالمندان بالای 60 سال مراجعه‌کننده به مراکز خدمات جامع سلامت شهر اصفهان انجام شد. اطلاعات این مطالعه توسط پرسش‌نامه‌ی کیفیت زندگی زناشویی (2000 Fletcher) جمع‌آوری و ارتباط کیفیت زندگی زناشویی و ابعاد آن با عوامل دموگرافیک به روش رگرسیون لجستیک بررسی گردید.یافته‌ها: در 46 درصد سالمندان، کیفیت زندگی زناشویی مطلوب بود. بالاترین مطلوبیت در بعد تعهد (63 درصد) و کم‌ترین مطلوبیت در بعد شور هیجان جنسی (31 درصد) بود. نسبت شانس تعدیل شده‌ی کیفیت زندگی زناشویی مطلوب در افراد با درآمد بالاتر نسبت به افراد با درآمد پایین‌تر برابر با 2/14 بود که این ارتباط در ابعاد رضایت، تعهد، صمیمیت و هیجان جنسی وجود داشت. نسبت شانس تعدیل شده‌ی شور و هیجان جنسی مطلوب در افراد زیر 70 سال نسبت به افراد بالای 70 سال برابر 3/90 بود. جنس، تحصیلات و شغل، پیش‌بینی‌‌کننده‌ی کیفیت زندگی زناشویی نبودند.نتیجه‌گیری: کیفیت زندگی زناشویی در بیش از نیمی از سالمندان شهر اصفهان نامطلوب بود و با افزایش سن و درآمد کمتر، نامطلوب‌تر می‌شود.

Keywords

• کیفیت زندگی
• روابط بین فردی
• وضعیت تأهل
• سالمند