اثربخشی بازسازی شناختی بر عملکردهای شناختی - توجهی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص

Abstract

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش بازسازی شناختی بر نارسایی‌های شناختی - توجهی دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری خاص بود. روش: این پژوهش از نوع آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری خاص (ریاضی و خواندن) پایه پنجم و ششم ابتدایی مدرسه اختلالات یادگیری ویژه شهرستان ارومیه در سال تحصیلی 94-1393 تشکیل می‌دادند. نمونه این پژوهش شامل 32 دانش‌آموز مبتلا به اختلال یادگیری خاص بود که از میان جامعه آماری به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از آزمون هوشی ریون، مقیاس حافظه‌ی عددی وکسلر (فراخنای ارقام) و آزمون عملکرد پیوسته استفاده گردید. شیوه مداخله بازسازی شناختی مایکنبام بود که در شش جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. نتایج: نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد بین دانش‌آموزان گروه آزمایش و گروه کنترل در مؤلفه‌های حافظه‌ی کاری و نگهداری توجه تفاوت معناداری در سطح معناداری وجود دارد؛ به عبارت دیگر درمان بازسازی شناختی بر روی مؤلفه‌های حافظه‌ کاری و نگهداری توجه به‌طور معناداری مؤثر بوده است. بحث و نتیجه‌گیری: این نتایج حاکی است که بازسازی شناختی می‌تواند حافظه کاری و نگهداری توجه دانش‌آموزان مبتلا به اختلال یادگیری را تعدیل نماید.

Keywords

• نارسایی شناختی
• بازسازی شناختی
• اختلال یادگیری