Autentyczność a wychowanie – inspiracje pedagogiki personalno-egzystencjalnej

Abstract

Autentyczność stanowi współcześnie ogromne wyzwanie dla procesu wychowania. Autentyzm bycia, postępowania, relacji międzyludzkich wydaje się być tematem szczególnie istotnym w kontekście rozwoju sposobów komunikacji, które sprzyjają możliwościom ukrycia swego prawdziwego „ja” oraz przyjęciu żądanych postaw czy zachowań. Artykuł ma na celu ukazanie kategorii autentyczności i jej złożoności w procesie wychowania w rozumieniu personalno-egzystencjalnej pedagogiki Janusza Tarnowskiego. Kategoria ta stanowi dla Tarnowskiego warunek szczególnie ważny i niezbędny w procesie pedagogicznym, często zagrożonym użyciem jednostronnej przemocy. Tarnowski wiąże autentyczność z urzeczywistnieniem jedynej, niepowtarzalnej egzystencji. Tak rozumiana autentyczność zawiera w sobie następujące czynniki: głębię wewnętrzną, intensywny trening oraz życiową konsekwencję. Autentyczność jako kategorię pedagogiczną ujmuje on zatem w kontekście „autentycznej egzystencji”, będącej jednocześnie podstawą i warunkiem zaistnienia prawdziwego dialogu w wychowaniu.

Keywords

• autentyczność
• wychowanie
• autentyczna egzystencja
• pedagogika personalno-egzystencjalna
• janusz tarnowski