Meme kanseri hücre hatlarında propranolol ve paklitakselin anjiyogenez üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı infantil hemanjiyom vakalarında kullanılan propranolol (PR) ile kemoterapötik bir ajan olarak yaygın kullanılan Paklitakselin (PX) kanser hücreleri üzerine etkisini incelenmesidir.Gereç ve Yöntem: Tripan mavisi ile hücre sayımı yapılarak hücrelerin ikilenme zamanları belirlendi. MTT testi ile de ilaçların sitotoksik etkisi ve IC50 değerleri analiz edildi. İnvazyon yönünden farklı iki meme kanseri hücre hattında (MDA-MB-231 ve MCF-7) anti-VEGF, anti-eNOS, anti-iNOS ve anti-ERK1/2 primer antikorları indirek immunohistokimyasal yöntemle incelendi. İmmunoreaktivitenin değerlendirilmesi için H skorlama sistemi kullanıldı.Bulgular: MTT testi ile hücrelere uygulanacak ilaç dozlarının IC50 değerleri MDA için; PX: 5 nmol, PR: 50 µm ve MCF- 7 için; PX: 3,7 nmol, PR: 50 µm olarak bulundu. İmmunohistokimyasal uygulamada kanser hücrelerinde kontrol gruplarının immunoreaktivitesi şiddetli ve/veya çok şiddetli artmış iken PX, PR ve kombine uygulanan ilaç gruplarında boyanma şiddeti anlamlı veya çok anlamlı olarak azaldı. Sonuç: Bu çalışma ile kemoterapötik olarak uygulanan paklitaksele ek olarak anti anjiyogenik ilaç uygulamalarının damarlarda vazodilatasyon, hücre çoğalması, göçü ve yaşam süresini etkilemesi sonucunda anjiyogenezi azaltması veya önlemesi açısından meme kanserinin tedavisinde önemli olduğu düşünülmüştür.

Keywords

• mda-mb-231
• mcf-7
• angiogenesis
• propranolol
• mda-mb-231
• mcf-7
• anjiyogenez
• propranolol