Kościół i Prawo (Nov 2016)

Przywilej pawłowy według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku

  • Ewelina Milej

DOI
https://doi.org/10.18290/kip.2016.5.1-11
Journal volume & issue
Vol. 5, no. 1
pp. 199 – 213

Abstract

Read online

W niniejszym opracowaniu autorka skoncentrowała się na instytucji przywileju pawłowego, funkcjonującego w kanonicznym porządku prawnym. Osądzając funkcjono­wanie tejże instytucji w kontekście historycznym, skupiła uwagę na szczegółowej ana­lizie kan. 1143-1147 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż zastosowanie przywileju pawłowego możliwe jest po spełnieniu następujących warunków: 1) małżeństwo naturalne zostało zawarte w sposób ważny przed przyjęciem sakramentu chrztu przez któregokolwiek ze współ­małżonków; 2) przyjęcie sakramentu chrztu przez jedną ze stron nastąpiło w sytuacji, gdy drugi współmałżonek pozostaje nieochrzczony; 3) odejście strony nieochrzczonej nastąpiło w sposób rzeczywisty lub jednoznaczny; 4) wstąpienie w nowy związek mał­żeński przez ochrzczoną stronę stanowi przyczynę rozwiązania poprzedniego węzła małżeńskiego; 5) strona ochrzczona na podstawie przywileju pawłowego powinna zawrzeć związek małżeński z katolikiem; 6) ordynariusz miejsca, w przypadkach szcze­gólnych, w wyniku zaistnienia poważnej przyczyny, ma prawo udzielić zezwolenia na małżeństwo strony nawróconej ze stroną nieochrzczoną; 7) strona nieochrzczona ma prawo do zawarcia małżeństwa ze stroną katolicką, gdy współmałżonek pogański za­mieszkiwał z nią w pokoju, bez obrazy Stwórcy, by następnie odejść.

Keywords