نظریه، مفاهیم و روش ها در پژوهش آب و هوا - گردشگرى

Abstract

عموما قابل قبول است که آب و هوا یکى از منابع اصلى گردشگرى یک منطقه مى‏ باشد. لیکن فرض بر این است که نقش آن در تعیین استعداد منطقه براى گردشگرى بدیهى بوده و بسیار شفاف است. در عبارت عمومى‏ تر درباره اثرات آب و هوا بر گردشگرى یا نقشى که در آن بازى مى‏ کند، دانش نسبتا کمترى وجود دارد. به علاوه در خصوص تأثیرگذارى اقتصادى و یا اهمیت آب و هوا برروى سیماى تجارى گردشگرى اطلاعات اندکى موجود است. در کّلِ نواحى داراى معیارهاى آب و هوایى، مردم عادت دارند در رابطه با گردشگرى و تفریحات تصمیم‏ گیرى کنند ولى غالبا انتخابشان بدون تحقیق است و شدیدا با انواعى از کاربردها مناسبت دارد. تاکنون مقدار زیادى از پژوهش ‏ها مخصوصا در مورد آب و هوا که در نشریات علمى ارائه شده ‏اند بجاى مشاهده و آزمون علمى، به صورت بسیار سطحى به پیوندهاى موجود بین آب و هوا و گردشگرى پرداخته‏ اند. علاوه بر این، پژوهش ‏ها شدیدا فاقد هر گونه چارچوب مفهومى سازمان یافته یا چهارچوبى که حاوى بر همکنش‏ ها، فرآیندها، الگوها و نظریه مهم باشد، هستند. این چارچوب هاى نظرى از اهمیت زیادى برخوردارند زیرا مبنایى براى تولید داده‏ ها، آزمون فرضیات و تولید نظریات بعدى مى‏ باشند. بدون وجود این موارد گسترش یک سرى مرتبط از روشهاى تحقیق و شاید مه متر از آن گسترش الگوهایى که پلى بین سطوح نظرى و عملى برقرار کرده و بتواند به تشکیل یک دانش بنیادى مرتبط براى فهم، بیان و پیش‏یابى کمک کند، مشکل مى‏ باشد.این مقاله کارهایى را که تاکنون در مورد آب و هوا و گردشگرى انجام شده با نگاهى تطبیقى به چارچوب هاى نظرى و مفهومى بررسى کرده و به روش هایى که در آینده ممکن است از تلفیق این روش ها بدست آید نظر دارد.