بررسی عملکرد روش‌های تخمین داده‌های از دست رفته‌ی فازی بر شاخص توانایی فرایند دومتغیره‌ی فازی Cp‌m

Abstract

شاخص‌های توانایی فرایند به‌منظور ارزیابی توانایی فرایندها در تأمین خواسته‌های مشتریان کاربرد دارد. بسیاری از مشخصه‌های کیفی عملاً دارای عدم قطعیت هستند و به‌صورت اعداد فازی نشان داده می‌شوند. اغلب در بین مشاهدات داده‌های از دست رفته‌یی وجود دارد که بر عملکرد شاخص‌های توانایی فرایند تأثیر بسیاری دارد. تاکنون تأثیر روش‌های تخمین داده‌های از دست رفته بر عملکرد شاخص‌های توانایی فرایند فازی بررسی نشده است. در تحقیق حاضر دو روش میانگین و رگرسیون به‌منظور تخمین داده‌های از دست رفته فازی با در نظر گرفتن برش‌های a‌l‌p‌h‌a توسعه داده شده است. سپس عملکرد روش‌های توسعه‌یافته بر نتایج شاخص توانایی فرایند فازی Cp‌m در حضور داده‌های از دست رفته، تحت مقادیر مختلف ضریب همبستگی و درصد داده‌های از دست رفته بررسی می‌شود. نتایج نشان می‌دهد که روش رگرسیون از عملکرد بهتری نسبت به روش میانگین در تخمین این داده‌ها برخوردار است.

Keywords

• شاخص توانایی فرایند cp‌m
• داده‌های از دست رفته
• مشاهدات چندمتغیره‌ی فازی
• نظریه‌ی مجموعه‌های فازی
• a‌l‌p‌h‌a ـ برش‌ها
• الگوریتم بهینه‌سازی اجتماع ذرات