Ṭibb-i Tavānbakhshī (Jun 2020)
مقایسه دامنه حرکتی مفاصل ران و شانه در بازیکنان نخبه مرد هندبال با و بدون آسیب شانه
Abstract
مقدمه و اهداف شوت بالای سر الگوی حرکتی پیچیده ای است و محدودیت در دامنه حرکتی مفاصل ران و شانه می تواند بر اجرای این مهارت اثر منفی داشته باشد و منجر به بروز آسیب در این مفصل گردد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه دامنه حرکتی مفاصل ران و شانه در بازیکنان نخبه مرد هندبال با و بدون آسیب شانه بود. مواد و روش ها تعداد ۶۰ بازیکن حرفهای هندبال از لیگ برتر ایران به صورت هدفمند انتخاب شدند و در دو گروه شامل ۲۷ بازیکن خط اول (توپ پخش کن، بغل راست و چپ) و ۳۳ بازیکن خط دوم (خط زن، گوش راست و چپ) مورد مطالعه قرار گرفتند. دامنه حرکتی چرخش داخلی و خارجی مفصل شانه و دامنه حرکتی باز شدن و چرخش داخلی مفصل ران به عنوان متغیرهای مورد نظر به وسیله گونیامتر در ابتدای فصل اندازه گیری شد. همچنین آسیب های مربوط به مفصل شانه در طول فصل رقابت های لیگ برتر ثبت گردید. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف-اسمیرنوف و جهت مقایسه دامنه حرکتی مفاصل ران و شانه در دو گروه بازیکنان آسیب دیده و بدون آسیب مفصل شانه از روش آماری تی مستقل در سطح معناداری 0/05≥P استفاده شد. یافته ها بر اساس یافته های مطالعه حاضر بازیکنان خط اول با آسیب مفصل شانه، دارای چرخش خارجی بیشتر و چرخش داخلی کمتری در مفصل شانه در مقایسه با بازیکنان سالم هستند. همچنین بین دامنه حرکتی چرخش داخلی مفصل شانه در دست برتر و غیربرتر در بازیکنان خط اول دارای آسیب شانه اختلاف معناداری مشاهده شد (0/02=P). بین دامنه حرکتی باز شدن مفصل رانِ عضو برتر در بازیکنان خط اول و همچنین بین دامنه حرکتی چرخش داخلی مفصل رانِ عضو غیربرتر در بازیکنان خط اول دارای آسیب شانه تفاوت معناداری مشاهده شد (0/05=P). نتیجه گیری بر پایه نتایج مطالعه حاضر میتوان بیان نمود که محدودیتِ چرخشِ داخلی در مفصل شانه عضوِ برتر، افزایش چرخشِ خارجی در مفصل شانه عضو برتر، محدودیت باز شدن در مفصل رانِ عضوِ برتر و چرخش داخلی در مفصلِ رانِ عضو غیربرتر و همچنین اختلاف در دامنه حرکتی چرخش داخلی در مفاصل شانه عضو برتر و غیربرتر را میتوان به عنوان عامل خطر در بروز آسیبهای شانه در بازیکنان هندبال در نظر گرفت.
Keywords