ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس‌ سنجش نگرش دانشجویان نسبت به افراد دارای ناتوانی

Abstract

اهداف: کثرت افراد دارای ناتوانی و افزایش روزافزون آن‌ها، لزوم شناخت نگرش جامعه در مورد ناتوانی را مشخص ساخته است. اهمیت شناخت نگرش، داشتن ابزاری مناسب برای اندازه‌گیری آن را ضروری می‌سازد. مطالعة حاضر با هدف تعیین ویژگی‌های روان‌سنجی مقیاس فارسی سنجش نگرش نسبت به افراد دارای ناتوانی انجام شد. مواد و روش‌ها: تحقیق حاضر مطالعه‌ای غیرتجربی و روش‌شناختی بود که در آن مقیاس نگرش به افراد دارای ناتوانی ترجمه، معادل‌سازی و هنجاریابی شده است. ابزار جمع‌آوری اطلاعات مقیاس (ATDP scale) بود. نسخة انگلیسی پرسشنامة ATDPطی دو مرحله، نخست به‌دست سه مترجم باتجربه و مسلط که زبان مادری آن‌ها فارسی بود، به فارسی ترجمه و سپس به انگلیسی بازگردان شد. پایایی پرسشنامه به روش آزمون– بازآزمون در فاصلة سه هفته بررسی شد. از شاخص‌های ICCو SEM در ارزیابی تکرارپذیری نسبی و مطلق و از ضریب آلفای کرونباخ در ارزیابی تکرارپذیری نمرات مقیاس‌ها از جنبة هم‌خوانی درونی استفاده شد. برای روایی محتوا، از شیوة روایی محتوای کیفی استفاده شد. بدین‌صورت که متن ترجمه‌شده در اختیار ده نفر از صاحب‌نظران قرارگرفت و نظرات آن‌ها اخذ شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مترجمان در کیفیت کلی ترجمه 90 درصد، در یکسانی مفهومی 3/93 درصد، در شفافیت 7/96 درصد و در زبان مشترک ترجمه 7/96 درصد توافق داشتند. تمام مقیاس‌های پرسشنامه ثبات خوبی را نشان داد (70/0 r=و 75/0 Icc= و 85/0= Cronbachα). نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر نشان داد که نسخة فارسی مقیاسATDP قابلیت اعتماد و اعتبار لازم برای سنجش نگرش نسبت به افراد دارای ناتوانی را در جامعة ایرانی دارد.

Keywords

• فرد دارای ناتوانی
• مقیاس atdp
• نگرش