حقوق بشر (Nov 2011)
Limits of corporal punishment of children by parents from legal and jurisprudential perspectives
Abstract
Article 59, paragraph 1 of the Islamic penal code of the Islamic Republic of Iran recognizes the parental treatment in the form of punishment, as a justification as long as it is reasonable. This legal right of parents to punish their children is stated as a general rule and as the article 167 of the constitution sets it out, the elaboration of any generality has to be settled by referring to Shariah where there are four restrictions on the corporal punishment of children;(a) it is limited to the ages of 7,8 or 10 ; (b) it is applied when children fail to perform prayers; (c) it is applied without any injury and; (d) it should involve no risks. This article will elaborate on these limits. در بند اول ماده 59 قانون مجازات اسلامی، یکی از علل موجهه‌ی جرم اقدامات تربیتی والدین در تنبیه اولاد در حدود متعارف دانسته شده است. این حق قانونی در تنبیه اولاد، در قانون مجازات اسلامی دارای اجمال است و بنا بر اصل 167 قانون اساسی برای رفع اجمال آن باید به منابع شرعی مراجعه نمود. روایات چهار قید مختلف بر تأدیب والدین بار می‌نمایند. سه قیدی که مرتبط با عنصر مادی است عبارتند از محدود بودن تأدیب بدنی به سن هفت یا هشت و یا ده سال، محدود بودن تنبیه بدنی به استنکاف از بجا آوردن نماز، منجرنشدن تأدیب به آسیب بدنی. تحدید مرتبط با عنصر روانی عبارت است از این‌که این تأدیب نباید در حال عصبانیت تحقق پیدا نماید. در مقاله‌ی پیش‌رو به تفصیل به بررسی این پیش‌شرط‌ها اقدام خواهد شد.
