انتخاب سناریو بهینه ازدیاد برداشت تحت عدم قطعیت با مدل احتمالی سطح پاسخ و معیارهای تصمیم گیری کمی برای یکی از مخازن ناهمگن عظیم ایران

Abstract

عدم قطعیت در بخش بالادستی صنعت نفت خصوصاً در مراحل ابتدایی توسعه میدان، به دلیل کمبود داده‌های مخزنی و کثرت پارامترهای نامشخص زیاد است. تعیین مواردی همچون نفت درجای مخزن، ضریب بازیافت و ارزش خالص فعلی سناریوهای تولیدی نیازمند آنالیز عدم قطعیت است. در این مقاله با استفاده از روش سطح‌پاسخ و شبیه‌سازی مونت کارلو، عدم قطعیت در یک میدان ناهمگن عظیم توسعه نیافته و تأثیر آن بر انتخاب سناریو ازدیاد برداشت بررسی شده است . سپس با کمک دو معیار تصمیم‌گیری تابع زیان و مطلوبیت کل، بهترین سناریو با در نظر گرفتن عدم قطعیت انتخاب شد. طبق معیار «تابع زیان» ، سناریو پلیمر دارای بیشترین مقدار «بهترین تخمین» در تمامی حالات توابع زیان استفاده شده را داراست و به عنوان بهترین سناریو تولیدی تحت عدم قطعیت انتخاب شد. همچنین طبق معیار تصمیم‌گیری «مطلوبیت کل»، سناریوی پلیمر دارای بیشترین مقدار مطلوبیت کل از بین تمام سناریوها بوده و به عنوان بهترین سناریو تحت عدم قطعیت انتخاب شد. نتایج نشان دادند که پارامترهای تراوایی، گذردهی سیال، سطح تماس نفت و آب و Net to Gross بیشترین تأثیر بر تولید نفت مخزن را دارند. همچنین پس از انجام آنالیز عدم قطعیت، استفاده از توابع زیان مختلف، مقدار «بهترین تخمین» سناریوهای تولیدی را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. معیار مطلوبیت کل، روش مناسبی برای رتبه‌بندی سناریوهای تولیدی و تصمیم‌گیری برای انتخاب بهترین سناریو صیانتی تحت عدم قطعیت است.

Keywords

• کمی‌سازی عدم قطعیت
• تحلیل حساسیت
• تابع زیان
• مطلوبیت کل
• مدل پروکسی سطح پاسخ
• ازدیاد برداشت