تأثیر یک دوره بازتوانی قلبی بر برخی عوامل کلیدی انتقال معکوس کلسترول و سطح سرمی ‏TNFα‏ در بیماران ‏بای‌پس عروق کرونر

Abstract

هدف:بیشترین مرگ ومیر بیماری‌های غیرواگیر در جهان، به علت بیماری‌های قلبی و عروقی خصوصا آترواسکلروز است. یکی از مکانیزم‌‍‌های مهم برای پیشگیری و درمان این بیماری، انتقال معکوس کلسترول (Revers Cholesterol Transport; RCT) است. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر یک دوره بازتوانی قلبی بر برخی عوامل کلیدی در RCT در بیماران بای‌پس عروق کرونر انجام شد.روش بررسی:در این مطالعه نیمه تجربی، 24 نفراز مردان که تحت عمل جراحی بای‌پس قرار گرفته بودند به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده به دو گروه تجربی (12نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت هشت هفته تحت برنامه بازتوانی ترکیبی به صورت تمرینات مقاومتی - هوازی قرار گرفتند (3 جلسه در هفته) و گروه کنترل در این مدت بدون تمرین بودند. 48 ساعت قبل از شروع تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی در حالی که تمام آزمودنی‌ها ناشتا بودند نمونه خونی جهت اندازه گیری (Liver X receptor; LXR) پروفایل‌ لیپیدی و سطح سرمی فاکتور نکروز توبولی آلفا (Tumor necrosis factor; TNFα) انجام شد. اندازه گیری ژن LXR با روش Real-Time-PCR صورت گرفت. برای تحلیل داده‌ها از آزمون آماری تی مستقل و همبسته و آزمون شاپیروویلک جهت نرمال کردن داده‌ها در سطح معنی داری 0/05 استفاده شد.یافته‌ها:‌هشت هفته برنامه بازتوانی قلبی منجر به افزایش لیپوپروتئین پرچگال (High Density Lipoprotein; HDL)، کاهش لیپید‌های با چگالی پایین (Low density lipids; LDL)، کلسترول TNFαو افزایش بیان ژن گیرنده ایکس کبدی (LXR) در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد.نتیجه گیری:بازتوانی قلبی با بهبود پروفایل لیپیدی و افزایش بیان ژن LXR، بر افزایش روند انتقال کلسترول و کاهش عوامل التهابی از جمله TNFα، تاثیر بالایی داشته است. که اثر مثبتی بر پیشگیری از آترواسکلروز و ایسکمی دارد.

Keywords

• بازتوانی قلبی
• ‏lxr
• ‏tnfα
• پروفایل لیپیدی
• ‏rct