تعیین شرایط بهینه تیمار چوب صنوبر با مالئیک‌انیدرید و ویژگی‌های فیزیکی فرآورده

Abstract

این تحقیق با هدف تعیین شرایط بهینه دمایی و زمانی اصلاح با مالئیک‌انیدرید و اثر آن بر خواص فیزیکی چوب صنوبر انجام‌شد. نمونه‌های آزمونی بر اساس استاندارد ASTM-D4446-05تهیه گردیدند. نمونه‌ها با مالئیک‌انیدرید، به روش خلاء- فشار درسیلندر آزمایشگاهی اشباع شدند و جهت تعیین سطح بهینه دما و زمان در واکنش با مالئیک‌انیدرید، تحت دو سطح دمایی 120 و 150 درجه سانتی‌گراد و در دو زمان 4 و 8 ساعت اصلاح شدند. پس از اصلاح، نمونه‌ها تحت آزمون دوره‌ای غوطه‌وری- خشک‌کردن قرارگرفتند. تصاویر میکروسکوپ الکترونی با واکشیده‌شدن دیواره‌سلولی در اصلاح با مالئیک‌انیدرید، انجام واکنش را تائید‌نمودند. تغییرات افزایش وزن، جانشینی گروه‌های هیدروکسیل،جذب آب و ثبات ابعاد طی آزمون دوره‌ای غوطه‌وری- خشک‌کردن اندازه‌گیری شد. براساس نتایج، اثر زمان واکنش بر صفات اندازه‌گیری‌شده معنی‌دار نبود. افزایش‌وزن ناشی از اصلاح در آزمون دوره‌ای غوطه‌وری- خشک‌کردن کاهش یافت، که این تغییر با افزایش دمای واکنش محدودتر گردید. در آخرین دوره غوطه‌وری، بالاترین جانشینی گروه‌های هیدروکسیل، آب‌گریزی وکارایی ضدواکشیدگی نمونه‌های اصلاح‌شده در دمای150 درجه سانتی‌گراد مشاهده گردید. جذب آب نمونه‌های اصلاح‌شده با مالئیک‌انیدرید در سطح دمایی 150 درجه‌سانتی‌گراد، 76/61 درصد در مقایسه با سطح شاهد کاهش یافت.

Keywords

• اصلاح شیمیایی
• جانشینی گروه‌های هیدروکسیل
• صنوبر
• مالئیک‌انیدرید