Teorija objektnih odnosa i njezine implikacije u pastoralnoj psihologiji i psihologiji religije

Abstract

Rad se bavi odnosom teorije objektnih odnosa kao dijelom psihoanalitičke i psihodinamske psihologije te religije/duhovnosti u širem smislu. Također nastoji pokazati zaokret u valoriziranju religije koji je teorija objektnih odnosa, a osobito Winicottova teorija pravog i lažnog ja te prijenosnog objekta, donijela u psihodinamskoj paradigmi. Rad prikazuje Freudov, Jungov i Adlerov odnos i stav prema religiji i duhovnosti.

Keywords

• psihoanalitička i psihodinamska psihologija i psihoterapija
• psihologija religije
• teorija objektnih odnosa i religioznost/duhovnost