Topografie krajobrazu filmowego

Abstract

Artykuł porusza problem metodologiczny topografii krajobrazu filmowego. Dla podejścia tego równie ważne co dyskurs wizualny, zorientowany na tryb analizy estetycznej są praktyki kulturowe, pozwalające w procesach filmowego postrzegania i przetwarzania krajobrazów dostrzegać elementy życia i doświadczenia. Zasadniczą tezą jest stwierdzenie, że do filmowejeksploracji krajobrazu i miejsca daje się zastosować praktyka wizualnego mapowania. Mapowanie w filmie rozumiane jest jako sposób myślenia, zarówno twórcy (reżysera, operatora), jak i odbiorcy dzieła (widza), który wiąże się z przyjęciem przez nich pewnego punktu widzenia oraz zastosowaniem/odkrywaniem określonej taktyki. Wśród strategii mapowania wyróżnione i omówione zostały, za Teresą Castro: chorografia (opis), topofilia (miłość do miejsca) i penetracja.

Keywords

• krajobraz filmowy
• kartografia filmowa
• mapowanie
• topografie