‌‌‌‌‌‌‌‌پیش‌بینی کیفیت رابطه با خانوادۀ همسر بر اساس صمیمیت زناشویی و سلامت خانوادۀ ‌اصلی

Abstract

در این پژوهش‌‌‌‌ به ‌‌‌‌‌پیش‌بینی نقش کیفیت رابطه بر اساس صمیمیت زناشویی و سلامت خانوادۀ ‌اصلی پرداخته شده است. این مطالعه توصیفی و از نوع همبستگی و جامعۀ پژوهش عبارت بود از زنان و مردان متأهل شهر تهران در بازۀ زمانی 1396ـ1395 که 250 نفر آنان به شیوۀ ‌‌‌‌‌نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند و اطلاعات با استفاده از پرسشنامه‌های صمیمیت زناشویی والکر و تامپسون‌ (1983)، سلامت خانوادۀ‌ اصلی هاشتات و همکاران (1985) و رابطه با خانوادۀ همسر چراغی (1393) جمع‌آوری شد. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان آزمون شد؛ نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین سلامت خانوادۀ اصلی و صمیمیت زناشویی با کیفیت رابطه با خانوادۀ همسر، رابطۀ‌ مثبت و معناداری وجود دارد (05/0> P). همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که صمیمیت زناشویی و سلامت خانوادۀ‌ اصلی توان تبیین 26 درصد از کیفیت رابطه با خانوادۀ‌ همسر را دارد (01/0>p) و در شکل‌گیری کیفیت رابطه با خانوادۀ‌ همسر، صمیمیت زناشویی و سلامت خانوادۀ اصلی نقش بسیار مهمی ایفا می‌کنند بنابراین لزوم توجه بیشتر به این عوامل در تحکیم خانوادۀ اهمیت بنیادی دارد.

Keywords

• کیفیت رابطه با خانوادۀ‌ همسر
• سلامت خانوادۀ‌ اصلی
• صمیمیت زناشویی
• زنان و مردان متأهل