ارزیابی زایش هیدروکربن در سنگ مادر با استفاده از مطالعات ژئوشیمیایی و مدل‌سازی یک‌بعدی حوضه رسوبی در میدان کیش، شمال شرق خلیج‌فارس

Abstract

میدان کیش یک میدان فوق عظیم گازی است که در قسمت شرقی خلیج فارس واقع شده است و در افق‌های کنگان و دالان خود دارای مقادیر فراوانی گاز است. ارزیابی توان هیدروکربن زایی سنگ مادرهای محتمل با انتخاب 58 نمونه سنگ از سازندهای پابده، گورپی، ایلام، لافان، سروک، کژدمی، داریان، گدوان، فهلیان، سورمه، نیریز، دشتک، دالان و فراقان با گامای طبیعی بالا و انجام آنالیز پیرولیز راک ـ ایول 6 صورت گرفت. مقدار کربن آلی کل نمونه‌ها بین 0/16 تا 1/6 درصد وزنی متغیر است. بیشتر نمونه‌ها دارای پتانسیل هیدروکربن زایی ضعیفی هستند. تعداد محدودی از نمونه‌های سازند گورپی و پابده پتانسیل هیدروکربن زایی متوسط با بلوغ پایین را از خود نشان دادند. بررسی تاریخچه تدفین، حرارتی و زمان زایش هیدروکربن سنگ مادرهای پابده، گورپی و سرچاهان با انجام مدل‌سازی یک‌بعدی روی یکی از چاه‌های عمیق میدان انجام گرفت. نتایج مدل نشان داد که سازندهای پابده و گورپی نابالغ و دارای ضریب تبدیل صفر هستند درحالی‌که سازند سرچاهان به‌عنوان اصلی‌ترین سنگ مادر میدان، 95 درصد از پتانسیل خود را در طول زمان تولید کرده و در حال حاضر در محدوده تولید گاز خشک قرار دارد.

Keywords

• توان هیدروکربن زایی
• تاریخچه تدفین
• مدل‌سازی حرارتی
• سازند سرچاهان