Yoğun Bakım Hastalarında Basınç Ülseri Sıklığı, Önlenmesi ve Tedavisi

Abstract

Amaç: Çalışma yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ) basınç ülseri (BÜ) gelişimiyle ilişkili olan risk faktörlerini ve sıklığını tartışmayı amaçlamıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 25 yataklı YBÜ’de 1 Ocak 2016-2017 tarihlerinde kabul edilen hastalardan BÜ gelişen hastaların retrospektif analizi yapıldı. Kırk sekiz saatten daha uzun süreyle YBÜ’de kalan hastalar çalışmaya dahil edildi. Yoğun bakımda BÜ gelişen hastaların demografik verileri, YBÜ kalış gün sayısı, Akut Fizyoloji ve Kronik Sağlık Durumu II Skoru, primer tanıları, BÜ gelişen gün sayısı, mekanik ventilasyon gün sayısı, BÜ’lere yaklaşım ve yara yeri enfeksiyonu açısından hastalar incelendi. Bulgular: Norton risk değerlendirme skalası ile yapılan takiplerde YBÜ’ye kabul edilen 1625 hastadan yüksek riskli gruba giren 25 hastada BÜ gelişti (%1,5). Bunların tümü invazif mekanik ventilasyon desteğinde, enteral ve parenteral nütrisyon alan ve sedoanaljezi uygulanan hastalardı (yaş ortalaması 72,5, 12 erkek/13 kadın). BÜ gelişme günü, yatışı takiben ortalama 16,5. gün idi. Yirmi beş hastanın 20’sinde ıslak pansuman uygulandı (Evre II). BÜ enfeksiyonlarında en sık görülen patojenler Acinetobacter Baumanii (3 hastada) ve MRSA (2 hastada) idi. Sakrum ve koksiks en sık bası yarası gelişen bölgelerdi. Sonuç: BÜ’ler, yoğun bakım ve yaşlı yatalak hastaları için önemli bir sorundur. Bu hastalarda öncelikle BÜ gelişmesini önlemeye yönelik uygulamalar yapılmalıdır, çünkü risk değerlendirmesi ve önleme çabaları oluşum ve ilerlemeyi engelleyebilir.

Keywords

• immünite
• inflamasyon
• Erken mobilizasyon
• kritik hastalık
• hemodinami
• hemşire
• beklenti
• Yoğun bakım ünitesi
• mortalite
• zehirlenme
• Basınç ülseri
• kritik hasta
• enfeksiyon