Journal of Mashhad Dental School (Mar 2014)
تاثیر روش های ریلاینینگ (گرماپخت و فوری) بر روی میزان سیل کامی- خلفی
Abstract
مقدمه:ناحیه کامی- خلفی، مهمترین ناحیه برای گیر دنچر فک بالا است و در طی ریلاین و پس از آن باید به دقت مورد توجه قرار گیرد. مطالعه حاضر، با هدف مقایسه میزان سیل کامی- خلفی در پروتزهای ریلاین شده به دو روش مختلف آکریل فوری و گرماپخت انجام شده است. مواد و روشها: در این مطالعه آزمایشگاهی، یک مدل آکریلیک با بیدندانی کامل فک باﻻ، با سایز متوسط و فاقد آندرکات انتخاب شد. جهت تهیه گروه شاهد، از این مدل با آلژینات ده بار قالب گرفته شد و توسط گچ نوع IV ریخته شد. سپس بیسهای دائمی با آکریل شفاف پختنی برای هر کست آماده شد. برای تهیه گروههای آزمایش بر روی مدل آکریلی اولیه یک لایه موم به ضخامت mm2جهت ریلیف در ناحیه Postdam برای عمل ریلاین قرار گرفت و پس از قالبگیری 20 عدد گپ تهیه شد. بر روی هر کست یک بیس دائمی با آکریل شفاف گرماپخت تهیه شد. بیسهای ساخته شده برای گروه آزمایش به دو گروه 10 تایی تقسیم شدند: گروه ریلاین شده در ناحیه سیل خلفی با آکریل گرماپخت و گروه ریلاین شده با آکریل فوری. تمامی بیسها برای مدت2 هفته در آب مقطر نگهداری شدند، سپس هر کدام از بیسها بر روی مدل آکریلیک اصلی قرار گرفته و میزان gap موجود در ناحیه خلفی بیسها در یک ناحیه خط وسط، دو ناحیه در هامولارناچها (a , e) دو نقطه در حد فاصل بین خط وسط و هامولارناچ (a , b) و در زمانهای متفاوت (طی دو هفته) توسط میکروسکوپ نوری اندازه گیری شد. از آنالیز واریانس یک عاملی، Tukey و Kruskal-Walis جهت آنالیز دادهها استفاده گردید. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که در نقطه A بین میزان گپ گروه کنترل (بیسهای بدون ریلاین) با دو گروههای آزمایش تفاوت معنیداری وجود دارد (047/0P=). در نقطه D، بین دو گروه آزمایش تفاوت معنیداری دیده نشد، اما تفاوت بین بیسهای گروه کنترل نسبت به بیسهای ریلاین شده با آکریل فوری معنیدار بود (05/0P
