Myśl i działalność wychowawcza ks. Alfonso Marii Fusco na rzecz dzieci zaniedbanych społecznie

Abstract

Wychowawcy na całym świecie spotykają się ze zjawiskiem zaniedbania społecznego dzieci i młodzieży. Generuje ono w życiu młodych ludzi wiele złożonych problemów o charakterze edukacyjnym i socjalizacyjnym, które domagają się odpowiednich strategii zaradczych. Artykuł prezentuje refleksję nad działalnością wychowawczą Alfonso Marii Fusco, włoskiego duchownego, wychowawcy i społecznika, którego życie i aktywność wychowawcza pozwalają odkryć oryginalny i ponadczasowy zamysł, który inspirował go do podejmowania różnych inicjatyw na rzecz dobra dziecka. Zawarte w artykule treści mogą posłużyć współczesnym nauczycielom i wychowawcom jako ważny punkt odniesienia w poszukiwaniu wartościowych praktyk pedagogicznych, które w sposób istotny mogą wzbogacić ich wiedzę i kompetencje edukacyjne. Ponadto w artykule postuluje się podejmowanie przez pedagogów inicjatyw wychowawczych i profilaktycznych mających na celu czynienie przestrzeni edukacyjnej wolnej od tzw. zachowań ryzykownych, które mogą się pojawić w życiu dzieci i młodzieży.

Keywords

• dzieci
• młodzież
• wychowanie
• edukacja
• profilaktyka
• wiara