Marife Dini Araştırmalar Dergisi (Sep 2010)

Kur’an-ı Kerim’de Ezdâd

  • Sabri Türkmen

DOI
https://doi.org/10.5281/zenodo.3344184
Journal volume & issue
Vol. 10, no. 2

Abstract

Read online

Zıdd/ضد kelimesi, sözlükte bir şeyin tersi, hilafı, karşıtı, ayrıca bir şeyin eşi benzeri ve dengi manalarına gelmektedir. Ezdâdtan maksat, bir lafzın birbirine zıt iki manada kullanılması olup, birbirinden farklı iki lafzın zıt manalara gelmesi değildir. Çokanlamlılığın bir türü olarak kabul edebileceğimiz ezdâdın dildeki varlığı ile ilgili farklı görüşler bulunmaktadır. Ancak dilbilimcilerin büyük bir bölümü ile usulcülerin geneli, ezdâdın varlığını kabul etmiş, onu dilin bir gerçeği olarak görmüşlerdir. Daha sonraları ezdâd konusu müstakil olarak ele alınmıştır. Bir lafzın iki zıt manaya gelmesi sadece Arapçaya mahsus olmayıp pek çok dilde mevcuttur. Ezdâdın diğer dillerde olduğu gibi Arapçada da var olduğu görüşünü kabul etmek, Kur’an’da da bu olguyu kabul etmeyi gerektirir; zira birçok ayette ifade edildiği gibi Kur’an Arapça olarak nazil olmuştur. Dolayısıyla Arapçanın özelliklerini yansıtıyor olması gerekir.

Keywords