مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Oct 2019)
کیفیت زندگی و عوامل موثر برآن در بیماران همودیالیزی دربیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد درسال 1396
Abstract
زمینه و هدف :کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، یکی از شاخص های سنجش سلامتی بیماران می باشد و به اندازه گیری عملکرد، رفاه و سلامت عمومی بیمار در هر یک از سه حوزه (جسمی، روانی و اجتماعی) اشاره دارد.سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایین تر از افراد سالم می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی فاکتورهای مرتبط باکیفیت زندگی در بیماران دیالیزی می باشد.مواد و روش ها:این مطالعه مقطعی بر روی 50 بیمار همودیالیزی 15-87 ساله درشهر مشهد در سال 1396انجام گردید. ابزار جمع آوری اطلاعات چک لیست اطلاعات جمعیتی و پرسشنامه SF-36انجام گردید. آنالیز داده ها باSPSS نسخه21انجام شد.برای توصیف متغیرها ازشاخص فراوانی و میانگین وانحراف معیاراستفاده گردید تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری همبستگی اسپیرمن و آزمون کروسکال-والیس و من -ویتنی انجام شد. یافته ها:میانگین نمره کیفیت زندگی2/8±3/43بود که در بعد جسمی11.9± 8/42و در بعد روانی4/10±9/43می باشد. بیشترین میانگین نمره کیفیت زندگی در مردان 1/6±5/42 ،در افراد مجرد 5/6±43 ، در استفاده کنند گان از وسایل نقلیه عمومی4/8±9/44و افراد با سطح تحصیلات در حد سیکل 7/6±5/43بود ولی میانگین نمره کیفیت زندگی به جزسن (04/0=,p3/0-=r ) وطول مدت هرجلسه دیالیز(007/0=,p 2/0-=r ) باهیچکدام ازویژگیهای فردی، فاکتورهای آزمایشگاهی وفاکتورهای کلینیکی ارتباطی رانشان نداد. وضعیت تاهل(03/0=p) و طول مدت هر جلسه به ساعت (03/0=p) و سن(04/0=p) با بعد جسمی کیفیت زندگی ارتباط معنی داری داشت . نتیجه گیری: کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز پایین بوده و نیازمند توجه بیشتر مسئولان به حمایتهای اجتماعی و رسیدگی به وضعیت رفاهی این افراد است.