نقش ذهن‌آگاهی در پیش‌بینی نشانه‌های ‌اختلال ‌‌استرس پس از سانحه، استرس شغلی و فرسودگی شغلی در آتش‌نشانان شهر تبریز

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی نقش ذهن­آگاهی در پیش‌بینی نشانه‌های ­اختلال ­­استرس پس از سانحه، استرس شغلی و فرسودگی‌ شغلی آتش­نشانان شهر تبریز در سال 1398 انجام­ گرفت. روش پژوهش از نوع تحقیقات توصیفی-همبستگی بود. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیۀ آتش­نشانان شهر تبریز با تعداد 640 نفر تشکیل دادند و در نهایت از بین آنها 127 نفر با روش نمونه­گیری خوشه­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های فرسودگی ­شغلی (Maslach, 1991)، مقیاس اختلال تنیدگی پس از ضربه می­سی­سی­پی (Norris, Reed, 1997)، فرم کوتاه پرسشنامۀ ذهن­آگاهی فرایبورگ (Walach et al. 2006) و مقیاس استرس ­شغلی (Cooper, Marshall, 1976) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از تحلیل رگرسیون انجام شد. یافته‌ها نشان داد که ذهن­آگاهی در پیش‌بینی اختلال استرس پس از سانحه (307/0-=β)، استرس ­شغلی (284/0-=β) و فرسودگی ­شغلی (179/0-=β) نقش دارد. همچنین ذهن­آگاهی می­تواند ابتلا به اختلال استرس پس از ضربه، مشکلات استرس و فرسودگی­ شغلی را در آتش‌نشانان به صورت منفی پیش­بینی کند.

Keywords

• ذهن‌آگاهی
• اختلال استرس پس از سانحه
• استرس شغلی
• فرسودگی شغلی
• آتش‌نشانان