عملکرد روانی معنایی در بزرگسالان دوزبانه عربی-فارسی و تک‌زبانه فارسی

Abstract

هدف:مطالعه دوزبانگی اغلب از مطالعه توانایی ­های زبان در تک­زبانه ­ها جدا شده است. با این حال مطالعه مقایسه ­ای، نتایج بهتر و جامعی می ­تواند در اختیار ما قرار دهد. هدف از مطالعه حاضر، یافتن پایه­ ها و مقایسه توانایی عملکرد روانی معنایی در افراد سالم دوزبانه عرب-فارس و تک ­زبانه فارس ساکن اهواز می ­باشد.روش بررسی:پژوهش حاضر از نوع مقایسه ­ای-مقطعی روی 58 بزرگسال دوزبانه عرب-فارس و 60 تک­زبانه فارس با محدوده سنی 20 تا 40 ساله به روش نمونه ­گیری در دسترس انجام شد. جهت مقایسه مهارت نامیدن در هر دو گروه دوزبانه و تک­زبانه از تکلیف روانی معنایی استفاده گردید. در این تکلیف از فرد خواسته می­ شد اسامی مربوط به مقوله میوه­ ها و حیوانات را در مدت یک دقیقه نام ببرد. داده ­ها با نرم­افزار SPSS نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد.یافته ­ها:همه متغیرها به جز متغیر تعداد میوه ­ها بین هر دو زبان عربی و فارسیِ افراد دوزبانه به لحاظ آماری تفاوت معناداری داشتند (0/05>p). تفاوت در زبان مادری نیز بین دو گروه مورد مطالعه در تمامی متغیرها از لحاظ آماری معنادار بود (0/05>p). تفاوت میانگین روانی معنایی به زبان فارسی بین افراد دوزبانه و تک­زبانه نیز به جز در دو متغیرِ تعداد میوه و اندازه خوشه در مابقی متغیرها معنادار بود.نتیجه ­گیری:افراد دوزبانه در زبان دومشان (فارسی) عملکرد بهتری داشتند. بین زبان مادری افراد دوزبانه و تک­زبانه در روانی معنایی تفاوت قابل توجه بود، اما در زبان فارسی بین دو گروه در دو متغیر تعداد میوه و اندازه خوشه تفاوت مشاهده نشد.

Keywords

• روانی کلامی
• روانی معنایی
• دوزبانه
• تک‌زبانه
• بزرگسال