پیش‌بینی سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی بر اساس یادگیری خود راهبر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران

Abstract

یادگیری خود راهبر از عوامل مؤثر بر سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان می‌باشد. این پژوهش با هدف پیش‌بینی پذیری سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان بر اساس یادگیری خود راهبر در دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام پذیرفت. پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری، دانشجویان پزشکی دانشکده پزشکی ساری به تعداد 1235 نفر بودند. روش نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای و برای تعیین حجم نمونه از جدول کرجسی و مورگان استفاده شد که 297 نفر در این پژوهش شرکت داشتند، جهت گردآوری اطلاعات از سه پرسش‌نامه یادگیری خود راهبر، سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی استفاده شد. روایی محتوی پرسش‌نامه با نظر خبرگان و پایایی آن با آلفای کرونباخ، 91/0 برای یادگیری خود راهبر، 89/0 سرزندگی تحصیلی، 87/0 خودکارآمدی محاسبه گردید. داده‌ها با استفاده از ضریب همبستگی و رگرسیون چند گانه و نرم افزارSPSS18 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین یادگیری خود راهبر(555/0) و مؤلفه‌های آن خود کنترلی(611/0)، خود مدیریتی(540/0) و رغبت برای یادگیری(477/0) با سرزندگی تحصیلی رابطه وجود دارد. بین یادگیری خود راهبر(71/0) و مؤلفه‌های آن(خود کنترلی(741/0)، خود مدیریتی(640/0) و رغبت برای یادگیری(547/0) با خودکارآمدی دانشجویان پزشکی دانشکده پزشکی ساری رابطه(71/0) وجود دارد. مؤلفه‌های یادگیری خود راهبر پیش‌بینی کننده‌های معنی‌داری, P<0/05)45/36F= ( برای سرزندگی تحصیلی و هم‌چنین پیش‌بینی کنندگی معنی‌داری , P<0/05)09/25 F= (برای خودکارآمدی دانشجویان بودند. نتایج پژوهش حاکی از اهمیت نقش یادگیری خود راهبر در ارتقای سرزندگی تحصیلی و خودکارآمدی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مازندران بوده و توصیه می‌گردد کارگاه‌هایی برای افزایش یادگیری خود راهبر دانشجویان برگزار گردد.

Keywords

• یادگیری خود راهبر
• سرزندگی تحصیلی
• خودکارآمدی
• دانشجویان پزشکی