„Wspólnota” i „jedność” w wybranych obszarach życia społecznego – doświadczenie Ruchu Focolari

Abstract

Przemiany życia społecznego epoki globalizacyjnej charakteryzuje z jednej strony dynamiczne dążenie do demokracji, którą postrzega się jako system polityczny umożliwiający aktywne uczestnictwo poszczególnych obywateli i całych społeczeństw w tworzeniu i poszanowaniu dobra wspólnego, a z drugiej – głęboki kryzys antropologiczny, który prowadzi do gwałtownych migracji ludów, co przemienia kulturowo całe społeczeństwa. Wobec takiej rzeczywistości istotnym jawi się pytanie o kierunek wychowania przygotowującego do aktywnego i odpowiedzialnego życia w społeczeństwie. Autorka prezentuje doświadczenie Ruchu Focolari dotyczące jego zaangażowania na rzecz dobra wspólnego w różnych kręgach kulturowych na całym świecie. Kluczowa w tym doświadczeniu jest rola wspólnoty zarówno w działaniu, jak i formowaniu prospołecznych postaw u młodych pokoleń. W wypracowanej w Ruchu, na fundamencie tego doświadczenia, pedagogii jedności, podkreśla się relacyjny i transcendentny wymiar osoby ludzkiej oraz wartość wspólnoty jako środowiska wychowawczego. Promowana przez tę pedagogię oraz działania prospołeczne Ruchu „kultura relacji” wydobywa wychowawczą wartość dialogu, wzajemnego szacunku oraz transcendowania siebie w wysiłku poszukiwania dobra, prawdy i piękna w każdym człowieku. Pedagogia jedności oraz doświadczenie Ruchu mogą stanowić cenne źródło inspiracji także dla polskiej myśli pedagogicznej oraz dla każdego, personalistycznie zorientowanego, stylu wychowania.

Keywords

• community
• unity
• pedagogy of unity
• common good
• focolare movement