پیش بینی چندگانه رضایتمندی شغلی با استفاده از مولفه های بالندگی حرفه ای اعضای هیأت علمی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی

Abstract

هدف: پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی چندگانه رضایتمندی شغلی با استفاده از مولفه­های بالندگی حرفه­ای اعضای هیأت علمی دانشگاه­ها و موسسات آموزش عالی انجام شده است.روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع رگرسیون بوده است. جامعه پژوهش شامل کلیه اعضای هیأت علمی دانشگاه تهران می­باشد که با استفاده از نمونه­گیری طبقه­ای با اختصاص متناسب، 267 نفر از آنان به عنوان نمونه و به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه بالندگی­ حرفه­ای پورکریمی (1389) با پایایی 94/0=α و رضایت شغلی محقق ساخته با پایایی80/0=α استفاده شد. برای روایی ابزار هم از روایی محتوایی و همچنین روایی سازه استفاده گردید.یافته‌ها: نتایج آزمون تی تک­گروهی نشان داد، بالندگی­ حرفه­ای اعضای هیأت علمی در تمام مؤلفه­های تشکیل­دهنده، دارای وضعیتی بالاتر از سطح متوسط می­باشد، همچنین وضعیت رضایت شغلی اساتید بالاتر از سطح متوسط را نشان می­دهد. همبستگی بدست آمده نیز حاکی از رابطه مثبت (0.17r= ) و معنادار (0.01sig: ) بین بالندگی­ حرفه­ای و رضایت شغلی است. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چندگانه نشان داد، از میان مؤلفه­های بالندگی حرفه­ای، توسعه آموزشی () و مؤلفه توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات () قابلیت پیش­بینی(با تأثیر مثبت) رضایت شغلی را داشته است.نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته­های پژوهش؛ می­توان نتیجه­گیری نمود که با اجرای برنامه­های توسعه و بالندگی حرفه­ای اعضای هیأت علمی؛ به افزایش رضایت شغلی آنان کمک نمود.

Keywords

• بالندگی حرفه ­ای اعضای هیأت علمی
• رضایت شغلی
• دانشگاه تهران