فاصله‌ی زمانی بین تجویز یك دوره استرویید با زایمان و پیش‌آگهی نوزادان نارس

Abstract

مقدمه: هدف از این مطالعه، مقایسه‌ی پیش‌آگهی نوزادی در دو گروه نوزادانی بود که مادران آن‌ها کمتر از 7 روز و یا بیش از 7 روز قبل از زایمان یک دوره‌ی استرویید دریافت کرده بودند. روش‌ها: تعداد 100 نفر خانم که به علت احتمال زایمان زودرس در سن حاملگی بین 24 تا 34 هفته، نیاز به درمان با کورتیکواسترویید داشتند، انتخاب و به دو گروه 50 نفری تقسیم شدند. در گروه اول فاصله‌ی زمانی بین دریافت استرویید تا زایمان کمتر یا مساوی 7 روز و در گروه دوم این فاصله بیشتر از 7 روز بود. در دو گروه عوارض نوزادی مانند سندرم دیسترس تنفسی، نیاز به حمایت تنفسی، نیاز به تجویز سورفاکتانت و طول مدت اکسیژن درمانی مقایسه شد. یافته‌ها: بین نوزادان در دو گروه از نظر نیاز به تهویه‌ی مکانیکی (00/1 = P) و نیاز به CPAP (Continuous positive airway pressure) (62/0 = P)، نیاز به CPAP بیش از 24 ساعت (48/0 = P)، نیاز به سورفاکتانت (35/0 = P)، مقدار دوز سورفاکتانت (27/0 = P)، طول مدت نیاز به اکسیژن (17/0 = P)، فراوانی انتروكولیت نكروزان (24/0 = P)، فراوانی سپسیس (44/0 = P) و مرگ (1 = P) تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که فاصله‌ی زمانی بین تجویز كورتیكواسترویید و زایمان تأثیری در پیش‌آگهی نوزادان ندارد، در نتیجه می‌توان به همان تجویز یک دوره‌ی استرویید به مادران باردار در خطر زایمان پره‌ترم بسنده کرد. واژگان کلیدی: کورتیکواسترویید، سورفاکتانت، سندرم دیسترس تنفسی، نوزاد نارس، زایمان زودرس