ساخت و ارزیابی عملکرد پلیمر آلی متخلخل آمورف در فرآیند جذب دی‌اکسید‌کربن به منظور تولید هیدروژن آبی

Abstract

مصرف بی‌‌رویه سوخت‌های فسیلی نگرانی‌‌های جدی در مورد افزایش تولید گازهای گلخانه‌‌ای و در نتیجه آلودگی هوا و همچنین تغییرات آب‌وهوایی ایجاد کرده است. تولید هیدروژن آبی یک روش جدید برای جلوگیری از تولید دی‌اکسید‌کربن به شمار می‌آید. پلیمرهای آلی متخلخل با توجه به پایداری حرارتی و شیمیایی آنها جاذب‌های مناسبی برای جذب گاز دی‌اکسید‌کربن هستند و توجه زیادی را به خود جلب کرده‌اند. از این رو در این مطالعه پلیمر آلی متخلخل آمیدی (AM-POP) از ملامین، ترفتالویل کلراید تحت شرایط رفلاکس به مدت h ۶ سنتز شد و به وسیله روش‌های SEM ،FTIR و جذب-واجذب گاز نیتروژن شناسایی شد. متوسط اندازه حفرات nm 15 و مساحت سطح جاذب برابر m2/g 339 بدست آمد. اندازه ذرات گرفته شده در محدوده nm 14 تا nm 18هستند. میزان ظرفیت جذب دی‌اکسید‌کربن روی نانوساختار سنتز شده با روش حجم‌سنجی در دمای K ۲۹۸ و فشار bar ۱۶ اندازه‌گیری شد. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد که ظرفیت جذب این ساختار برابر mmol 3/2 به‌ازای هر گرم جاذب است.

Keywords

• پلیمر آلی متخلخل
• ملامین
• جذب سطحی
• دی‌اکسید‌کربن
• هیدروژن آبی